Jezelf vergeven.
Eén van de moeilijkste dingen in je leven.
Vaak is het al moeilijk genoeg om iemand anders te vergeven, maar jezelf… dat is vaak nog veel moeilijker. Want je hebt zulke hoge verwachtingen van jezelf. Wat je moet kunnen en hoe je zou moeten zijn. En wanneer je iets hebt gedaan wat niet aan die verwachtingen voldoet? Dan ben je keihard.
Maar wil je echt zo hard voor jezelf zijn?
Of wil je juist meer in verbinding komen met jezelf en daarmee ook met anderen?
Wat je ook hebt gedaan.
Welke verkeerde beslissing jij ook hebt genomen.
Jij bent het waard om jezelf te vergeven.
Soms lijkt vergeven onmogelijk
Eerder kon je hier lezen waarom het belangrijk is om een ander te vergeven.
Niet om dat wat er is gebeurd goed te praten.
Of om de ander gelijk te geven.
Nee, voor jezelf, zodat dat wat er is gebeurd niet langer macht heeft over jou.
Het kost soms wat moeite, maar een ander vergeven lukt vaak nog wel.
Je beseft je dat iedereen fouten maakt.
Dat we alles vanuit de juiste intentie proberen te doen.
Vaak lukt het dan nog wel om de menselijke kant van die ander te zien.
Maar doe je dat ook bij jezelf?
Of blijf je jezelf vertellen dat je beter had moeten weten?
Ik had nee moeten zeggen
Er zijn ook dingen in mijn leven waarvan ik achteraf denk “Waarom heb ik dit gedaan? Hoe had ik zo stom kunnen zijn?” En mezelf dat vergeven, vond ik heel moeilijk.
Zo heb ik op mijn 23e een studiereis gemaakt. De situatie thuis was ingewikkeld en echt thuis voelde ik me niet in de groep waarmee ik op reis ging. Maar er was één persoon waar ik wel naartoe trok. En in de tijd daar, deelde ik veel met hem.
Hoewel hij heel geïnteresseerd in mij leek, zag ik ook een andere kant van hem.
Een dominante kant, waar ik niet zo goed mee om kon gaan.
Terug in Nederland wilde hij meer. Diep van binnen voelde ik dat ik eigenlijk ‘nee’ moest zeggen. Maar ik had al zoveel met hem gedeeld. Voor mijn gevoel hem zoveel beloofd. Dat ik ervan overtuigt was dat ik dat niet kon maken…
De verkeerde keuze maken
We maken allemaal keuzes, die achteraf gezien niet de beste blijken te zijn. We nemen allemaal beslissingen waarvan we later denken “Had ik het nou maar anders gedaan”
En op het moment dat je er dan achter komt dat je niet de goede keuze hebt gemaakt, niet de goede beslissing hebt genomen, dan krijg je last van een schuldgevoel. Of het nou is omdat je die ene keer uit je slof schoot en niet al te vriendelijk reageerde. Of omdat je iets hebt gedaan waar de gevolgen een stuk groter zijn.
Je voelt je schuldig omdat je van jezelf gelooft dat je beter had moeten weten. Op het moment dat jij die keuze maakte, die beslissing, had jij al moeten weten wat daarvan de consequenties gingen zijn.
Mijn keuze was de verkeerde
Ik zei ‘ja’ en liet hem toe in mijn leven.
Met alle gevolgen van dien.
Als snel manipuleerde hij mijn hele leven.
Alles moest op zijn manier.
En als het een keer niet zo ging zoals hij het wilde dan was ik de schuldige.
Dan was ik degene die hem manipuleerde.
Dacht ik dat ik sterk in mijn schoenen stond?
Hij bewees wel even dat dat niet zo was.
Alles wat ik zei
Alles wat ik deed
Veranderde in psychologische oorlogsvoering
Wat ben ik kwaad op mezelf geweest.
Zelfs toen dit uiteindelijk allemaal achter de rug was, kon ik het mezelf niet vergeven.
Want ik had toch gezien hoe dominant hij was?
Ik had toch kunnen weten dat dit nooit een liefdevolle relatie zou worden?
Hoe had ik hem ooit toe kunnen laten in mijn leven?
Het was mijn eigen schuld.
Jij bent vergeving waard. Ook van jezelf.
Ja, je was er zelf bij toen je dit deed.
Jij was het die voor deze actie koos.
Die deze beslissing nam.
Maar die aanname dat je het beter had moeten weten of dat je het beter had kunnen doen, die klopt niet.
Alles wat jij in je leven doet, doe je omdat dat op dat moment voor jou de beste actie lijkt. Vaak neem je deze beslissing zelfs onbewust. Jouw brein trok de conclusie dat dit het beste was en zette jou aan om dit te doen.
Je had het niet beter kunnen doen.
Je had niet beter kunnen weten.
Jij handelde namelijk vanuit de kennis die jij op dat moment had.
Daarbij, wij zijn allemaal mensen. Niet alleen die persoon die jij iets hebt vergeven, maar jij zelf ook. Wij maken allemaal fouten. En we doen allemaal wel eens iets wat we eigenlijk van onszelf niet hadden gemogen.
Zoals die keer dat jij uitschoot tegen iemand en je achteraf dacht “Hoe kon ik zo onvriendelijk zijn?”
Wilde je toen echt die ander kwaad doen of werd het je gewoon te veel?
Was je moe en kon je het er even niet bij hebben?
Vaak was onze intentie helemaal niet verkeerd, maar was er op dat moment iets waardoor je zo reageerde. Of waardoor je deze beslissing nam.
Kon ik mezelf mijn fout vergeven?
Wat had ik toch een stomme fout gemaakt!
Ik had hem toegelaten in mijn leven.
En ik was ook degene die bleef.
Die het niet lukte om er een punt achter te zetten.
Het was allemaal mijn eigen schuld.
Ik had dit mezelf aangedaan.
Ik had gezien hoe hij was.
Ik wist dat hij dit zou doen.
En de gedachte dat ik hem wel aan kon, was gewoon dom.
Jarenlang heb ik mezelf hier de schuld van gegeven en kon ik het mezelf niet vergeven. Ik kon niet zien dat ik deze keuze had gemaakt vanuit angst. De angst voor wat er zou gebeuren als ik ‘nee’ zou zeggen.
Dit inzicht gaf mij mijn vrijheid terug. En mijn eigenwaarde. Ik was namelijk niet langer die domme persoon die zo stom was geweest om een schadelijk persoon in haar leven toe te laten. Die te zwak was om van hem af te komen.
Nee, ik was een persoon die haarzelf had proberen te beschermen en dit als de veiligste weg had gezien. Ook al bleek het dat achteraf gezien allesbehalve te zijn. Vooraf kon ik dat alleen niet weten.
En doordat ik mezelf niet langer als de domme persoon zag die dit had gedaan, kon ik juist ruimte maken om hiervan te leren.
Waarom jij jezelf wilt vergeven
Jezelf niet mogen of kunnen vergeven, betekent dat jij jezelf gevangenhoudt in die situatie.
In die verkeerde actie.
In die domme keuze.
In die beslissing die je nooit had moeten maken.
Het tast de relatie met jezelf aan. Hoe kun je echt in verbinding met jezelf staan wanneer je je schuldig blijft voelen en je je schaamt? Hoe kun je echt in verbinding staan met jezelf wanneer je je dom of stom voelt? Dat lukt niet.
Jezelf vergeven betekent dat je los kunt komen van die verkeerde keuze die je hebt gemaakt. In plaats van jezelf dat kwalijk blijven nemen, kun je weer een stap vooruitzetten.
Wat gebeurd is, is gebeurd. Of je het nou wilt of niet, je kunt het niet meer veranderen. Maar je kunt wel vanaf hier nieuwe keuzes maken. Met de kennis die je nu hebt. Met de lessen die je hebt geleerd van je vorige keuze.
Jezelf vergeven betekent ook de verbinding met jezelf herstellen.
Door jezelf te gaan zien als mens. Een mens die fouten maakt. Een mens die vanuit de beste intenties handelt, maar wat niet altijd uitpakt op de manier zoals je voor ogen had. Ook als die beste intentie is dat je een keer voor jezelf koos in plaats van voor die ander.
Je mag weer gaan zien dat je niet dom of stom bent. Dat je op dat moment hebt gehandeld vanuit wat jij toen wist. Wat toen het beste leek. En dat je dit niet deed om een ander kwaad te doen, maar vanuit de beste intenties.
Jij bent niet meer dan een mens.
Je hebt je best gedaan.
En vanaf hier kun je van die foute keuzes en beslissingen leren.
Kun je groeien door de fouten die je hebt gemaakt.
Luister ook hier:
