Hey, welkom
In deze short wil ik het met jou hebben over waarom wat een ander van jou denkt of vindt
in 99% van de gevallen niks te maken heeft met jou.
Waarschijnlijk herken je dit wel
Iemand vindt iets van je
Er wordt een opmerking gemaakt
Of je denkt iets te lezen in een gezichtsuitdrukking
Of lichaamstaal
En dat doet dan heel veel met je
Dat raakt je
Je wil niet dat iemand iets negatief aan jou vindt
Natuurlijk is het heel makkelijk om te zeggen dat je je daar niks van aan moet trekken
Dat je daar niks om moet geven
Maar zo makkelijk is dat niet
Want we willen erbij horen.
We willen geaccepteerd worden
En op het moment dat je nog niet heel zeker van jezelf bent
Heb je het gevoel dat iedereen je leuk moet vinden.
In plaats van zeggen dat je je er niks van aan moet trekken
Wil ik je daarom een ander inzicht meegeven.
Alles wat iemand anders van jou vindt
Of het nou positief of negatief is
Wordt bepaald door hoe zij naar de wereld kijken
Door wat zij hebben geleerd over wat goed en fout is
En dat is per definitie subjectief
Een mening, geen waarheid
En daarmee zegt het alles over hen
En niks tot heel weinig over jou.
Stel bijvoorbeeld dat iemand jou lui noemt
Dan betekent dat niet dat jij dat per definitie ook bent
Alleen in haar of zijn ogen ben je dat
Afgemeten op de maatstaf die zij hebben voor wat lui is en wat niet
Misschien hebben zij wel geleerd dat je nooit mag rusten
Dat je altijd bezig moet zijn
Vragen zij eerder te veel van zichzelf dan te weinig
Logisch dat ze jou dan lui vinden op het moment dat jij in hun ogen even niet productief bent
Maar dat zegt niks over jou
Of over wie je zou moeten zijn.
En dit is maar één paar ogen he?
Want daarnaast zijn er misschien weer andere die dit helemaal niet vinden.
Die hier helemaal neutraal over zijn.
Bij wie de gedachte of je lui bent of niet helemaal niet opkomt
Of die het juist goed vinden dat jij rust neemt.
Dat je luistert naar je lichaam
En dat je geen energie uitgeeft aan dingen die je niet belangrijk vindt.
Nou is dit maar één voorbeeld
maar dit geldt voor alles wat iemand van jou kan vinden.
Mooi, lelijk, luid, stil, arrogant, zwak, oppervlakkig, dom, intelligent
Zij kijken daarnaar met hun eigen bril
Die alles zegt over hoe zij vinden dat ze moeten zijn
Maar hoe zij vinden dat zij moeten zijn
En wat ze projecteren op anderen
Zegt niks over hoe jij moet zijn.
Plus, iedereen kijkt met een andere bril
En met meer dan 8 miljard mensen op de wereld
Of 18 miljoen hier in Nederland
Gaat het je ook nooit lukken om nooit iemand tegen te komen die wel ergens een mening over heeft.
Je gaat nooit alleen maar goed zijn voor iedereen
Dat is gewoon onhaalbaar.
Waar het om gaat en wat het allerbelangrijkste is, is wat je zelf vindt
En dat is ook waar het lastig kan worden
Want het feit dat die opmerking
Of dat gevoel dat iemand iets van je vindt
Zoveel met je doet
Komt doordat je nog onzeker over jezelf bent
Als jij het namelijk niet met die persoon eens bent over wat hij of zij vindt
Iemand vind je te dik, terwijl je zelf blij bent met je lichaam
Iemand vind je lui, terwijl je zelf helemaal tevreden bent met wat je doet
Iemand vind je dom, terwijl je zelf weet dat je meer dan genoeg kunt
Dan zou dat je niet zo raken
Beetje een raar voorbeeld misschien
Maar stel dat iemand tegen jou zou zeggen wat heb jij raar blauw haar
En ik ga er nu even vanuit dat je geen blauw haar hebt
Als dat wel zo is, pak dan even een andere kleur
Maar dan zou je de ander een keer verbaasd aankijken
En denken: Waar heb je het over
Ik heb niet eens blauw haar
En je zou het naast je neerleggen
En dat zou ook gebeuren als iemand je dom, lui, lelijk of wat dan ook zou noemen
En jij bij jezelf helemaal kunt voelen dat dat voor jou niet waar is.
Daarom mag je bij jezelf jouw waarheid gaan vinden
In plaats van meteen in een soort van paniekmodus te schieten als iemand een mening heeft
Of je mee laten trekken in elke mening die je hoort
Die soms ook nog eens volledig tegenovergesteld kunnen zijn he
Je bent te stil
Ow, ik met mezelf dus meer laten horen
Je bent te luid
Oké, ik moet dus stiller zijn
Je hoeft niet te voldoen aan elk plaatje wat iemand heeft van wat goed en slecht is
Jij mag je eigen plaatje vormen van hoe jij graag wil zijn
En daaraan afmeten of je daar al bent of niet
Zonder daar meteen heel streng en kritisch in te worden he?
Dus wat vind jij zelf?
Zou jij hier anders in willen zijn?
Omdat je dat echt zelf vindt en niet omdat de buitenwereld dat vindt?
En als je dat moeilijk vindt om een antwoord op te geven:
Wat zou je ervan vinden als iemand anders was zoals jij?
Bijvoorbeeld je beste vriendin of vriend
Zou jij dan vinden dat het anders zou moeten zijn?
Nee?
Dan hoef jij dat ook niet.
Ik weet heel goed dat dat niet makkelijk is.
Zeker als die onzekerheid nog heel erg aanwezig is.
Als je mij dit 10 jaar geleden had gevraagd, dan had ik het ook niet gekund
Ik schoot toen ook nog altijd meteen in die onzekerheid als iemand iets vond
En ik ging ook heel erg mee in hele tegengestelde boodschappen.
En soms doe ik dat nog.
Er zijn vlakken waar ik ondertussen behoorlijk zelfverzekerd bent
En er zijn vlakken waar ik dat echt nog totaal niet ben
En dat zijn ook meteen de vlakken waar me dit nog niet lukt
Waar ik echt kan zien dat dit met een stuk zekerheid in mezelf te maken heeft
Maar hoe zekerder ik van mezelf word
Hoe meer ik ontdek wil ik ben en wil zijn
En hoe meer ik ook zie dat we allemaal goed zijn zoals we zijn
En ik dus ook
Hoe beter ik kan zien dat die mening niet de waarheid is
En dat ik daar niet per se naar hoef te luisteren.
En dat kan jij ook in jezelf ontwikkelen.
Ben je daar nu nog niet, dan is daar niks mis mee.
Dat is een heel proces waar je doorheen mag gaan
En waar je steeds sterker in gaat worden.
Maar realiseer je op zijn minst dit:
Elke keer dat iemand een mening heeft over jou
Dan is dat zijn of haar bril
De manier waarop zij naar de wereld kijken
En dat zegt niks over jou of over wie je zou moeten zijn.
Hey, welkom.
In deze short wil ik het met jou hebben over waarom wat een ander van jou denkt of vindt in 99% van de gevallen niks te maken heeft met jou.
Waarschijnlijk herken je dit wel:
Iemand vindt iets van je. Er wordt een opmerking gemaakt. Of je denkt iets te lezen in een gezichtsuitdrukking. Of lichaamstaal. En dat doet dan heel veel met je. Dat raakt je. Je wil niet dat iemand iets negatief aan jou vindt
Natuurlijk is het heel makkelijk om te zeggen dat je je daar niks van aan moet trekken. Dat je daar niks om moet geven. Maar zo makkelijk is dat niet.
Want we willen erbij horen. We willen geaccepteerd worden. En op het moment dat je nog niet heel zeker van jezelf bent. Heb je het gevoel dat iedereen je leuk moet vinden.
In plaats van zeggen dat je je er niks van aan moet trekken, wil ik je daarom een ander inzicht meegeven:
Alles wat iemand anders van jou vindt. Of het nou positief of negatief is. Wordt bepaald door hoe zij naar de wereld kijken. Door wat zij hebben geleerd over wat goed en fout is.
En dat is per definitie subjectief.
Een mening, geen waarheid.
En daarmee zegt het alles over hen en niks tot heel weinig over jou.
Stel bijvoorbeeld dat iemand jou lui noemt. Dan betekent dat niet dat jij dat per definitie ook bent. Alleen in haar of zijn ogen ben je dat. Afgemeten op de maatstaf die zij hebben voor wat lui is en wat niet.
Misschien hebben zij wel geleerd dat je nooit mag rusten. Dat je altijd bezig moet zijn. Vragen zij eerder te veel van zichzelf dan te weinig. Logisch dat ze jou dan lui vinden op het moment dat jij in hun ogen even niet productief bent. Maar dat zegt niks over jou. Of over wie je zou moeten zijn.
En dit is maar één paar ogen he?
Want daarnaast zijn er misschien weer andere die dit helemaal niet vinden. Die hier helemaal neutraal over zijn. Bij wie de gedachte of je lui bent of niet helemaal niet opkomt.
Of die het juist goed vinden dat jij rust neemt. Dat je luistert naar je lichaam. En dat je geen energie uitgeeft aan dingen die je niet belangrijk vindt.
Nou is dit maar één voorbeeld, maar dit geldt voor alles wat iemand van jou kan vinden.
Mooi, lelijk, luid, stil, arrogant, zwak, oppervlakkig, dom, intelligent.
Zij kijken daarnaar met hun eigen bril, die alles zegt over hoe zij vinden dat ze moeten zijn. Maar hoe zij vinden dat zij moeten zijn en wat ze projecteren op anderen zegt niks over hoe jij moet zijn.
Plus, iedereen kijkt met een andere bril. En met meer dan 8 miljard mensen op de wereld (of 18 miljoen hier in Nederland) gaat het je ook nooit lukken om nooit iemand tegen te komen die wel ergens een mening over heeft. Je gaat nooit alleen maar goed zijn voor iedereen. Dat is gewoon onhaalbaar.
Waar het om gaat en wat het allerbelangrijkste is, is wat je zelf vindt. En dat is ook waar het lastig kan worden. Want het feit dat die opmerking of dat gevoel dat iemand iets van je vindt zoveel met je doet, komt doordat je nog onzeker over jezelf bent.
Als jij het namelijk niet met die persoon eens bent over wat hij of zij vindt. Iemand vind je te dik, terwijl je zelf blij bent met je lichaam. Iemand vind je lui, terwijl je zelf helemaal tevreden bent met wat je doet. Of iemand vind je dom, terwijl je zelf weet dat je meer dan genoeg kunt. Dan zou dat je niet zo raken.
Beetje een raar voorbeeld misschien, maar stel dat iemand tegen jou zou zeggen wat heb jij raar blauw haar. En ik ga er nu even vanuit dat je geen blauw haar hebt. Als dat wel zo is, pak dan even een andere kleur. Maar dan zou je de ander een keer verbaasd aankijken en denken: “Waar heb je het over
Ik heb niet eens blauw haar”
En je zou het naast je neerleggen.
En dat zou ook gebeuren als iemand je dom, lui, lelijk of wat dan ook zou noemen en jij bij jezelf helemaal kunt voelen dat dat voor jou niet waar is.
Daarom mag je bij jezelf jouw waarheid gaan vinden. In plaats van meteen in een soort van paniekmodus te schieten als iemand een mening heeft. Of je mee laten trekken in elke mening die je hoort (die soms ook nog eens volledig tegenovergesteld kunnen zijn he).
Je bent te stil…
Ow, ik met mezelf dus meer laten horen.
Je bent te luid…
Oké, ik moet dus stiller zijn.
Je hoeft niet te voldoen aan elk plaatje wat iemand heeft van wat goed en slecht is. Jij mag je eigen plaatje vormen van hoe jij graag wil zijn. En daaraan afmeten of je daar al bent of niet. Zonder daar meteen heel streng en kritisch in te worden he?
Dus wat vind jij zelf?
Zou jij hier anders in willen zijn?
Omdat je dat echt zelf vindt en niet omdat de buitenwereld dat vindt?
En als je dat moeilijk vindt om een antwoord op te geven:
Wat zou je ervan vinden als iemand anders was zoals jij? Bijvoorbeeld je beste vriendin of vriend? Zou jij dan vinden dat het anders zou moeten zijn?
Nee?
Dan hoef jij dat ook niet.
Ik weet heel goed dat dat niet makkelijk is. Zeker als die onzekerheid nog heel erg aanwezig is. Als je mij dit 10 jaar geleden had gevraagd, dan had ik het ook niet gekund. Ik schoot toen ook nog altijd meteen in die onzekerheid als iemand iets vond. En ik ging ook heel erg mee in hele tegengestelde boodschappen.
En soms doe ik dat nog. Er zijn vlakken waar ik ondertussen behoorlijk zelfverzekerd ben. En er zijn vlakken waar ik dat echt nog totaal niet ben.
Dat zijn ook meteen de vlakken waar me dit nog niet lukt. Waar ik echt kan zien dat dit met een stuk zekerheid in mezelf te maken heeft.
Maar hoe zekerder ik van mezelf word, hoe meer ik ontdek wil ik ben en wil zijn. En hoe meer ik ook zie dat we allemaal goed zijn zoals we zijn. Ik dus ook.
Hoe beter ik kan zien dat die mening niet de waarheid is en dat ik daar niet per se naar hoef te luisteren.
En dat kan jij ook in jezelf ontwikkelen.
Ben je daar nu nog niet, dan is daar niks mis mee. Dat is een heel proces waar je doorheen mag gaan. En waar je steeds sterker in gaat worden.
Maar realiseer je op zijn minst dit:
Elke keer dat iemand een mening heeft over jou, dan is dat zijn of haar bril. De manier waarop zij naar de wereld kijken. En dat zegt niks over jou of over wie je zou moeten zijn.
