Hey, weer een nieuwe short voor jou
Een short over rouwen
Iets wat we natuurlijk niet graag doen
Maar wat we misschien wel meer mogen leren om te doen
En waarvan we mogen gaan zien dat we echt zo lang en zo diep mogen rouwen als we nodig hebben
Dat je om veel meer mag rouwen dan je misschien wel denkt
En dat het niet alleen gaat om verlies
Maar soms ook om dingen die nooit zijn geweest
Maar die je wel heel graag had willen hebben
Deze is dus ook voor jou als je rouwt,
als je een intens verdriet voelt,
maar het gevoel hebt dat dat er niet mag zijn
Omdat het al te lang duurt
Of omdat je het te zwaar voelt
Of omdat je om iets rouwt waar je voor je gevoel niet om mag rouwen
We rouwen wanneer we iets verliezen
En het verlies waar je dan meteen aan denkt is het verlies van een dierbare
en dat rouwen dat hebben we nodig om te leren omgaan met dat verlies
Om weer een nieuwe balans te vinden
Om te leren hoe je verder kunt gaan zonder die dierbare
Niet om die persoon te vergeten, maar door ruimte te maken voor een leven zonder die persoon
Ik heb het nu heel erg over het verlies van een geliefde
Van een dierbare
Een ouder, een kind, een partner, een vriend of vriendin
Maar rouwen doe je niet alleen als het gaat om het verlies van een dierbare
En dan hebben we het ook nog eens over het overlijden van iemand
Maar we gaan door een rouwproces bij elk verlies wat we doormaken
En dat kan het verlies zijn van iets of iemand
Ik noemde net al een vader, een moeder, een kind, een partner, een vriend of vriendin
Maar het kan bijvoorbeeld ook je huisdier zijn
We onderschatten hoeveel een huisdier voor ons kan betekenen
Maar het kan ook zijn om het verlies van een relatie
Liefdesverdriet is eigenlijk gewoon rouwen
Het verlies van vriendschap
Wordt vaak onderschat, maar kan enorm veel pijn doen
Maar het kan ook verlies van een baan zijn
Of je gezondheid
Elk verlies kan ervoor zorgen dat je in een rouwperiode terecht komt
En daar hoef je je niet voor te schamen
Daar hoef je niet voor te verontschuldigen
Jij gaat daar doorheen
Jij hebt dat nodig
En het laat ook zien dat je iets bent verloren waar jij heel veel omgaf
Ze zeggen niet voor niets wel dat als je rouwt, dan heb je ook liefde gekend
Nou denk ik dat dat inderdaad zo is als het gaat om het verlies van een levend wezen
En dan heb ik het over mensen en dieren
En over overlijden of het verbreken van een relatie of vriendschap
Wanneer je rouwt om zo’n verlies, betekent ook dat daar liefde heeft gezeten.
Naast de pijn die hebt, koester ook dat gevoel.
Ook al moet je leren omgaan met het feit,
het is vaak toch een feit,
dat dat er niet meer tastbaar is
Er is alleen ook nog een ander iets waar je om kunt rouwen
En ik denk dat die heel vaak niet begrepen wordt
Rouwen om het verlies van een vriendschap wordt soms al niet begrepen
Rouwen om het verbreken van een relatie, mag ook maar zo lang duren
Rouwen om je huisdier zitten ook grenzen aan
Ik zeg niet dat dat zo is, maar dat is het beeld wat we hebben
En waar je tegen aanloopt op het moment dat je in het rouwproces zit
Zelf vind ik het echt onredelijk dat je daar niet om mag rouwen.
Maar er is dus ook nog iets anders
Dat is rouw om het verlies van iets wat nooit is geweest
En dat klinkt misschien heel cryptisch
maar ik ga het uitleggen met een aantal voorbeelden
En van de eerste zou je nog kunnen zeggen dat het er wel was
Namelijk het verlies van een ongeboren kind
En daarmee bedoel ik nu eerst het krijgen van een miskraam
Ik kan hier niet uit ervaring spreken.
Ik ben namelijk nooit zwanger geweest
Niet dat ik weet in ieder geval
Maar wat ik wel ervaar is hoe weinig ruimte we daaraan geven
En de kans op een miskraam is best groot
Daarom willen we in de eerste drie maanden ook bijna niemand vertellen dat we zwanger zijn
maar door het niet te vertellen
Houden we ons ook stil op het moment dat het wel gebeurt
Ongeboren kinderen krijgen vaak niet de ruimte om er te zijn
Hoe vaak komt het wel niet voor dat zelfs kinderen die later worden geboren niet weten dat ze ook nog een ongeboren broertje of zusje hebben?
Omdat we ergens vinden dat we hier niet of niet te lang verdrietig over mogen zijn
Maar het was toch een leven
Een leven waar je je zelfs in die eerste periode al sterk mee verbonden voelde
Het is echt een verlies waar je doorheen gaat
En waar je de ruimte voor mag nemen om dat te verwerken
Om daar om te rouwen
Ik denk dat we daar naar de buitenwereld,
zeker als we ook graag de steun willen,
opener over mogen zijn.
Een verlies wat denk ik ook heel vaak onderschat wordt
is het verlies van het idee van kinderen krijgen.
Het moment dat je hoort dat dat voor jou niet mogelijk is.
En ik realiseer me best wel dat dit benoemen heel triggerend kan zijn
Als je dit hebt meegemaakt
Geldt eigenlijk voor elk verlies wat ik hier noem
Maar ik wil ze juist benoemen
Omdat ze het recht hebben om er te zijn als je hier doorheen gaat
En omdat ik hoop dat je hiermee ook de toestemming gaat voelen om hierom te rouwen
Maar als je een kinderwens had
Als het één van je doelen was om een kleintje op deze wereld te zetten
Waar je zielsveel van zou houden
En je krijgt te horen dat dat niet mogelijk gaat zijn
Of omdat je leven niet zo is dat je zwanger kunt worden
Dan is dat ook echt een verlies waar je om mag rouwen
Dat is niet niks
Dat is niet iets om even weg te stoppen
En als ook maar iemand je vertelt dat je gewoon door moet gaan
dat is bullshit
Dit is een pijn die er mag zijn
Want ook al was er nog niks
Je verliest zeker wel iets.
Een andere is iets waar ik persoonlijk om rouw
En dat is er eentje waarvan veel niet eens weten dat het bestaat, denk ik
En dat gaat ook om iets wat nooit is geweest
Als je mij al langer volgt dan heb je me waarschijnlijk wel eens horen praten over emotionele verwaarlozing
En waar ik om rouw is de gedachte dat ik nooit een thuis heb gehad
waar onvoorwaardelijk van mij werd gehouden
Waar ik ouders had die voor me klaarstonden
Die er waren als ik ze nodig had
Die mij steunden als ik ergens mee zat
En de reden dat die vaak niet begrepen wordt is omdat ik alles leek te hebben
Dak boven mijn hoofd, eten op tafel, kleding, school, speelgoed
Maar ik had niet het gevoel dat ik er volledig mocht zijn
Dat mijn ouders echt zielsveel van mij hielden
Dat ik echt een intense band met ze had
Ik vind het moeilijk om te omschrijven
Ook omdat het er voor mij niet was
Maar ik voel, bij vlagen, echt een intens verdriet als ik me realiseer dat dat er niet voor mij was
De reden dat ik deze noem is denk ik ook omdat ik weet dat ik daarin niet de enige ben
En dat we vaak vinden dat we ons niet aan moeten stellen
Want we hadden toch alles?
En als je het aan iemand anders vertelt zeggen zij ook dat je alles had
Maar die emotionele connectie is echt zo belangrijk
En daar mag je echt verdrietig en kwaad over zijn als je die niet zo hebt gevoeld.
Ja, als het gaat om rouw
Op wat voor manier dat ook maar in jouw leven speelt
Wat het ook is waar jij om rouwt
Het kan zijn dat je voor jouw gevoel niet begrepen wordt.
Dat je misschien zelfs wel hoort dat je er nu weleens overheen moet zijn
Dat je niet zo aan moet stellen.
Maar lieverd, er zit geen eindtijd aan rouw
En er is ook geen zo-diep-mag-je-rouwen
Hoe jij het ervaart is hoe jij het ervaart
En dat kan zo diep en zo lang zijn als het is
En dat kan een tijdlang enorm intens en constant zijn
Het kan ook met vlagen komen
Natuurlijk kun je op een gegeven verder
Heb je er ruimte voor kunnen maken
Realiseer je je dat je,
ook al blijft het pijnlijk,
ook al blijf je het missen
dat je wel verder kunt.
Maar voor het zover is
Huil
Schreeuw
Wees verdrietig
Wees kwaad
Het mag allemaal
Zo diep en intens als jij dat nodig hebt
En laat je door niemand vertellen, dat je hier niet om mag rouwen
Of dat je er niet langer om zou mogen rouwen.
Hey, weer een nieuwe short voor jou. Een short over rouwen.
Iets wat we natuurlijk niet graag doen. Maar wat we misschien wel meer mogen leren om te doen.
En waarvan we mogen gaan zien dat we echt zo lang en zo diep mogen rouwen als we nodig hebben. Dat je om veel meer mag rouwen dan je misschien wel denkt. En dat het niet alleen gaat om verlies, maar soms ook om dingen die nooit zijn geweest, maar die je wel heel graag had willen hebben.
Deze is dus ook voor jou als je rouwt, als je een intens verdriet voelt, maar het gevoel hebt dat dat er niet mag zijn.
Omdat het al te lang duurt.
Of omdat je het te zwaar voelt.
Of omdat je om iets rouwt waar je voor je gevoel niet om mag rouwen.
We rouwen wanneer we iets verliezen. En het verlies waar je dan meteen aan denkt is het verlies van een dierbare.
Dat rouwen hebben we nodig om te leren omgaan met dat verlies. Om weer een nieuwe balans te vinden. Om te leren hoe je verder kunt gaan zonder die dierbare. Niet om die persoon te vergeten, maar door ruimte te maken voor een leven zonder die persoon.
Ik heb het nu heel erg over het verlies van een geliefde. Van een dierbare.
Een ouder, een kind, een partner, een vriend of vriendin.
Maar rouwen doe je niet alleen als het gaat om het verlies van een dierbare.
Maar we gaan door een rouwproces bij elk verlies wat we doormaken.
Dat kan het verlies zijn van iets of iemand. Ik noemde net al een vader, een moeder, een kind, een partner, een vriend of vriendin. Maar het kan bijvoorbeeld ook je huisdier zijn. We onderschatten hoeveel een huisdier voor ons kan betekenen.
Het kan ook zijn om het verlies van een relatie. Liefdesverdriet is eigenlijk gewoon rouwen. Het verlies van vriendschap wordt vaak onderschat, maar kan enorm veel pijn doen.
Maar het kan ook verlies van een baan zijn. Of je gezondheid
Elk verlies kan ervoor zorgen dat je in een rouwperiode terecht komt. En daar hoef je je niet voor te schamen. Daar hoef je niet voor te verontschuldigen.
Jij gaat daar doorheen.
Jij hebt dat nodig.
Het laat ook zien dat je iets bent verloren waar jij heel veel omgaf. Ze zeggen niet voor niets wel dat als je rouwt, dat je ook liefde hebt gekend.
Nou denk ik dat dat inderdaad zo is als het gaat om het verlies van een levend wezen. En dan heb ik het over mensen en dieren. En over overlijden of het verbreken van een relatie of vriendschap.
Wanneer je rouwt om zo’n verlies, betekent ook dat daar liefde heeft gezeten. Naast de pijn die je hebt, koester ook dat gevoel. Ook al moet je leren omgaan met het feit, het is vaak toch een feit, dat dat er niet meer tastbaar is
Er is alleen ook nog een ander iets waar je om kunt rouwen. En ik denk dat die heel vaak niet begrepen wordt. Rouwen om het verlies van een vriendschap wordt soms al niet begrepen. Rouwen om het verbreken van een relatie, mag ook maar zo lang duren. Rouwen om je huisdier zitten ook grenzen aan.
Ik zeg niet dat dat zo is, maar dat is het beeld wat we hebben en waar je tegen aanloopt op het moment dat je in het rouwproces zit. Zelf vind ik het echt onredelijk dat je daar niet om mag rouwen.
Maar er is dus ook nog iets anders. Dat is rouw om het verlies van iets wat nooit is geweest. En dat klinkt misschien heel cryptisch maar ik ga het uitleggen met een aantal voorbeelden
En van de eerste zou je nog kunnen zeggen dat het er wel was: namelijk het verlies van een ongeboren kind. En daarmee bedoel ik nu eerst het krijgen van een miskraam
Ik kan hier niet uit ervaring spreken. Ik ben namelijk nooit zwanger geweest. Maar wat ik wel ervaar is hoe weinig ruimte we daaraan geven. En de kans op een miskraam is best groot. Daarom willen we in de eerste drie maanden ook bijna niemand vertellen dat we zwanger zijn. Maar door het niet te vertellen, houden we ons ook stil op het moment dat het wel gebeurt.
Ongeboren kinderen krijgen vaak niet de ruimte om er te zijn. Hoe vaak komt het wel niet voor dat zelfs kinderen die later worden geboren niet weten dat ze ook nog een ongeboren broertje of zusje hebben? Omdat we ergens vinden dat we hier niet of niet te lang verdrietig over mogen zijn.
Maar het was toch een leven.
Een leven waar je je zelfs in die eerste periode al sterk mee verbonden voelde. Het is echt een verlies waar je doorheen gaat. En waar je de ruimte voor mag nemen om dat te verwerken. Om daar om te rouwen
Ik denk dat we daar naar de buitenwereld, zeker als we ook graag de steun willen, opener over mogen zijn.
Een verlies wat denk ik ook heel vaak onderschat wordt, is het verlies van het idee van kinderen krijgen.
Het moment dat je hoort dat dat voor jou niet mogelijk is. En ik realiseer me best wel dat dit benoemen heel triggerend kan zijn, als je dit hebt meegemaakt. Geldt eigenlijk voor elk verlies wat ik hier noem
Maar ik wil ze juist benoemen, omdat ze het recht hebben om er te zijn als je hier doorheen gaat. En omdat ik hoop dat je hiermee ook de toestemming gaat voelen om hierom te rouwen.
Maar als je een kinderwens had. Als het één van je doelen was om een kleintje op deze wereld te zetten. Waar je zielsveel van zou houden. En je krijgt te horen dat dat niet mogelijk gaat zijn. Of omdat je leven niet zo is dat je zwanger kunt worden. Dan is dat ook echt een verlies waar je om mag rouwen.
Dat is niet niks
Dat is niet iets om even weg te stoppen
En als ook maar iemand je vertelt dat je gewoon door moet gaan: dat is bullshit.
Dit is een pijn die er mag zijn.
Want ook al was er nog niks.
Je verliest zeker wel iets.
Een andere is iets waar ik persoonlijk om rouw. En dat is er eentje waarvan veel niet eens weten dat het bestaat, denk ik. En dat gaat ook om iets wat nooit is geweest.
Als je mij al langer volgt dan heb je me waarschijnlijk wel eens horen praten over emotionele verwaarlozing. En waar ik om rouw is de gedachte dat ik nooit een thuis heb gehad waar onvoorwaardelijk van mij werd gehouden. Waar ik ouders had die voor me klaarstonden. Die er waren als ik ze nodig had. Die mij steunden als ik ergens mee zat
En de reden dat die vaak niet begrepen wordt is omdat ik alles leek te hebben.
Dak boven mijn hoofd.
Eten op tafel.
Schone kleding.
Ik kon naar school.
Speelgoed.
Maar ik had niet het gevoel dat ik er volledig mocht zijn. Dat mijn ouders echt zielsveel van mij hielden. Dat ik echt een intense band met ze had.
Ik vind het moeilijk om te omschrijven, ook omdat het er voor mij niet was, maar ik voel, bij vlagen, echt een intens verdriet als ik me realiseer dat dat er niet voor mij was
De reden dat ik deze noem is denk ik ook omdat ik weet dat ik daarin niet de enige ben. En dat we vaak vinden dat we ons niet aan moeten stellen. Want we hadden toch alles? En als je het aan iemand anders vertelt zeggen zij ook dat je alles had.
Maar die emotionele connectie is echt zo belangrijk. En daar mag je echt verdrietig en kwaad over zijn als je die niet zo hebt gevoeld.
Ja, als het gaat om rouw. Op wat voor manier dat ook maar in jouw leven speelt. Wat het ook is waar jij om rouwt. Het kan zijn dat je voor jouw gevoel niet begrepen wordt. Dat je misschien zelfs wel hoort dat je er nu weleens overheen moet zijn. Dat je niet zo aan moet stellen.
Maar lieverd, er zit geen eindtijd aan rouw. En er is ook geen zo-diep-mag-je-rouwen. Hoe jij het ervaart is hoe jij het ervaart. En dat kan zo diep en zo lang zijn als het is. En dat kan een tijdlang enorm intens en constant zijn. Het kan ook met vlagen komen
Natuurlijk kun je op een gegeven verder. Heb je er ruimte voor kunnen maken. Realiseer je je dat je, ook al blijft het pijnlijk, ook al blijf je het missen, dat je wel verder kunt.
Maar voor het zover is:
Huil.
Schreeuw.
Wees verdrietig.
Wees kwaad.
Het mag allemaal.
Zo diep en intens als jij dat nodig hebt.
En laat je door niemand vertellen, dat je hier niet om mag rouwen. Of dat je er niet langer om zou mogen rouwen.