Betrap jij jezelf er weleens op dat je iets wilt doen, maar dat je je toch tegen laat houden?
Want, wat zouden ze er weleens van kunnen denken?
- Over dat kleurrijke jurkje of dat opvallende shirt.
- Je enthousiasme over een onderwerp, wat ze vast raar gaan vinden.
- Die mening over dat controversiële onderwerp.
- Misschien zelfs wel bij de keuze van je opleiding of werk.
Bij bijna alles kunnen we ons afvragen wat de mening van een ander zou kunnen zijn.
Of afvragen? Vaak vullen we die mening zelfs in.
“Ze zullen vast wel denken…”
Je aanpassen zit diep ingebakken
Dat we dit doen is niet raar.
Als er iets is waar de meeste van ons bang voor zijn, dan is het om afgewezen te worden.
En dat is het risico wat je voor je gevoel loopt, op het moment dat jij besluit om af te wijken.
Deze angst zit diep in ons.
Vroeger, toen we nog in stammen bij elkaar leefden, was het belangrijk om als groep bij elkaar te passen.
Om samen te kunnen werken.
Om de overlevingskans als groep te vergroten.
Als je afweek en daarmee niet mee kon komen binnen de stam, kon je uitgestoten worden.
En in je eentje overleefde je dat meestal niet.
Maar ook als kind heb je dit geleerd.
Jij was afhankelijk van je opvoeders.
Voor jezelf zorgen kon je nog niet.
Om er voor te zorgen dat ze voor je bleven zorgen, paste jij je onbewust aan, aan waar zij blij van werden.
Nu we volwassen zijn, doen we dit alleen nog steeds.
Terwijl we nu helemaal niet meer zo afhankelijk van elkaar zijn.
In deze podcast…
🌸 Neem ik je mee in waarom we dit gedrag vertonen.
🌸 Hoe het komt dat we zo snel een mening hebben
🌸 Waarom het nergens voor nodig is om je iets van die mening aan te trekken
Betrap jij jezelf er weleens op dat je iets wilt doen, maar dat je je toch tegen laat houden? Want, wat zouden ze er weleens van kunnen denken?
- Over dat kleurrijke jurkje of dat opvallende shirt.
- Je enthousiasme over een onderwerp, wat ze vast raar gaan vinden.
- Die mening over dat controversiële onderwerp.
- Misschien zelfs wel bij de keuze van je opleiding of werk.
Bij bijna alles kunnen we ons afvragen wat de mening van een ander zou kunnen zijn. Of afvragen? Vaak vullen we die mening zelfs in. “Ze zullen vast wel denken…”
Je aanpassen zit diep ingebakken
Dat we dit doen is niet raar.
Als er iets is waar de meeste van ons bang voor zijn, dan is het om afgewezen te worden. En dat is het risico wat je voor je gevoel loopt, op het moment dat jij besluit om af te wijken.
Deze angst zit diep in ons.
Vroeger, toen we nog in stammen bij elkaar leefden, was het belangrijk om als groep bij elkaar te passen. Om samen te kunnen werken. Om de overlevingskans als groep te vergroten. Als je afweek en daarmee niet mee kon komen binnen de stam, kon je uitgestoten worden. En in je eentje overleefde je dat meestal niet.
Maar ook als kind heb je dit geleerd. Jij was afhankelijk van je opvoeders. Voor jezelf zorgen kon je nog niet. Om er voor te zorgen dat ze voor je bleven zorgen, paste jij je onbewust aan, aan waar zij blij van werden.
Nu we volwassen zijn, doen we dit alleen nog steeds. Terwijl we nu helemaal niet meer zo afhankelijk van elkaar zijn.
In deze podcast…
🌸 Neem ik je mee in waarom we dit gedrag vertonen.
🌸 Hoe het komt dat we zo snel een mening hebben
🌸 Waarom het nergens voor nodig is om je iets van die mening aan te trekken